zaterdag 15 december 2012

Nieuwe vooruitzichten!

Ondertussen komen de feestdagen er al aan en staat het nieuwe jaar voor de deur. We hebben in de tussentijd natuurlijk niet stil gezeten wat ons project betreft. We kunnen daarom ook zeggen dat het stilaan wel een mooie vorm begint aan te nemen waar we zeker verder mee aan de slag kunnen. En hoe meer vorm het project krijgt hoe een beter beeld we ons kunnen vormen van onze bezigheden als we in Suriname zijn. Dit stemt mij zeer goed gezind!

Eindelijk mag ik stilaan beginnen aftellen naar mijn Surinamereis!!!! De vliegtuigtickets en de verblijfplaats liggen al vast en zijn al betaald, dus niets houdt mij nog tegen om op 29 maart naar Amsterdam af te zakken en de grote wereld in te trekken. Gedurende een viertal weken zal ik dus mijn belgenland achter moeten laten voor een warm en vochtig klimaat : ) ! Ik ben er niet rouwig om en kijk ontzettend uit naar deze uitdaging.

Maar voordat het zover is staat er ons nog het een en ander voor de deur. Voordat we goed en wel kunnen vertrekken moeten we uiteraard nog enkele zaken in orde maken voor ons project zelf.

Allereerst gaan we dinsdag 18 december(komende dinsdag dus) onze allereerste projectvoorstelling geven op school. Gelukkig hebben we al een beetje kunnen oefenen toen we ons project gingen voorstellen aan een van onze gemeentes. Door deze oefening hebben de meesten onder ons wel wat meer vertrouwen erin, ik toch in ieder geval! : ) De aangepaste powerpointpresentatie is op het nippertje af geraakt zodat we toch behoorlijk goed voorbereid hieraan kunnen beginnen. Hopelijk krijgen we alvast positieve feedback over ons project en kunnen we andere feedback gebruiken om ons project nog meer te verbeteren.

Waar ik zeker naar uitkijk is zaterdag 22 december(jaja, nu zaterdag al). Dan staat er een namiddagje Surinaams koken voor de deur met ons projectgroepje(hopelijk onder leiding van onze Surinaamse klasgenoot, Paula). Zij kan ons namelijk verder bekend maken met het Surinaamse eten en hoe we de Surinaamse ingrediënten het best tot uiting kunnen laten komen in een lekkere maaltijd(we moesten maar eens verhongeren als we daar zijn, ahum ahum). Daarna zullen we uiteraard de maaltijd nuttigen en verder keuvelen over onze activiteiten als we in Suriname zijn! Jihaaa... ik heb er al keiveel zin in!

Wat ik zeker niet uit het oog mag verliezen de komende 5 weken zijn de examens. Eens deze achter de rug zijn komt de reis er snel aan. Hopelijk kunnen we dan met een gerust hart vertrekken, want zodra we terug zijn zullen we in een sneltrein richting de laatste examens aan gaan. Examens die zullen bepalen of ik mijn diploma 'graduaat Orthopedagogie' zal behalen. : ) Tot nu toe nog veel goede moed!!!

donderdag 18 oktober 2012

Een korte voorstelling

Nu we al een drietal maanden bezig zijn met het organiseren van de reis naar Suriname kunnen we eens wat dieper ingaan op enkele zaken. Allereerst zal ik iedereen van ons projectgroepje eens even deftig voorstellen.

Van links naar rechts: Ine(ik dus) - Stephanie - Romy - Lennart - Karolien - Jara.

Stephanie is ons creatief brein van de groep. Ze is graag bezig met knutselen, fotografie, etc.  Ze is 22 jaar en komt uit Kaulille. Stephanie houdt wel van een uitdaging en wil graag meer te weten te komen over hulpverlening in het buitenland. In haar vrije tijd doet ze ook graag citytripjes met vrienden.

Romy is ook 22 jaar en komt uit Tienen. Ze plant de evenementen in onze groep om zo geld in te zamelen voor ons goede doel. Verder leest ze graag boeken en kijkt ze vaak films. Ze gaat graag mee naar Suriname omdat ze heel sociaal en zorgzaam is. Daarbij vindt ze het belangrijk dat iedereen zich goed en gelukkig kan voelen. Als ze zelf een klein aandeel in dit geluk kan hebben is ze zelf ook gelukkig!

Lennart is onze enige man in het gezelschap. Hij is 24 jaar en afkomstig uit Overpelt. Lennart houdt de positieve sfeer in de groep en probeert vorm te geven aan onze website. Hij houdt enorm veel van sporten en reizen. Daarbij is hij zelfs van plan zijn sportschoenen mee te nemen naar Suriname!

Karolien is de kleinste in de groep, maar heeft de luidste stem van ons allemaal. Ze is 21 jaar en woont in Kinrooi. Karolien heeft ons gemotiveerd om naar Suriname te gaan en onderhoudt het contact met de Kennedystichting. Zij is veel bezig met vrijwilligerswerk bij verschillende organisaties. Een van haar hobby's is dansen, en niet zomaar dansen maar 'werelddansen'. In Suriname wil ze veel bijleren over cultuur en de werking in het buitenland!

Vervolgens hebben we Jara. Zij is 23 jaar en woonachtig in Maasmechelen. Jara is onze reizigster bij uitstek aangezien ze al verschillende lange reizen op haar naam heeft staan. Daarbij is Jara de enigste van ons die al ervaring heeft met dove en slechthorende kinderen en jongeren. Door haar interesse in de werking met doven en slechthorenden hebben we meteen een heleboel ervaring in onze groep. Jara hoopt meer inzicht te krijgen in de hulpverlening in het buitenland!


Last but not least, moi! Ik ben Ine en ik ben 26 jaar. Opoeteren is mijn geboortedorp, maar de meeste mensen weten dit niet eens liggen op de wereldkaart. Ik heb veel ervaring in het werken met kinderen en wil graag alles weten over opvoeding. In mijn vrije tijd lees ik heel graag en ben ik veel bezig met muziek. Ook sporten hoort bij mijn favoriete activiteiten, voornamelijk rugby spelen. Ik ga heel graag naar Suriname omdat ik geïnteresseerd ben in ontwikkelingshulp en andere culturen!

Allemaal dus redenen genoeg om naar Suriname te trekken!!!!

dinsdag 10 juli 2012

Kennismakingsetentje Suriname

Vandaag ben ik met Karolien en Lennart op bezoek geweest bij onze klasgenoot, Paula! Haar ouders kwamen op bezoek uit Suriname en het leek haar leuk om ons uit te nodigen voor een Surinaams etentje en gezellig keuvelen over Suriname. Tijdens het eten kregen we heel veel informatie over Suriname en hun gebruiken en gewoonten. Volgende foto's zijn enkele sfeerbeelden!
Surinaamse frisdrank smaakt naar snoepjes! Ik heb uiteraard het groene genomen!

Mosselen op de bbq

Minivisjes (goed bijten)

Lennart die het Surinaamse eten wel kon appreciëren! Zolang het maar geen vis is.

Desperados was ook wel aanwezig! Lekker en zomaar!

Karolien: "Ik hoop niet dat al het eten in Suriname zo pikant zal zijn. Mag ik nog een vraag stellen?"

Het enige ei met curry dat nog over was! Oppassen voor de gele peper!

Het aanrecht stond vol lekkere gerechten!
Bovenaan: Rijst met sesamzaadjes - bruine bonen in tomatensaus - pikante sambal(zelf gemaakt) - gemengde salade
Onder: overheerlijke pikante pindasaus - eieren in currysaus (de pepers best niet opeten) - gekruid vlees

Sterre die graag ook wel eens in de belangstelling staat volgens de mama!

Kip Tandoori

De vader en moeder van Paula!

De ouders van Paula konden ons veel advies geven over de DO en DON'T in Suriname! Daarbij zijn ze zo vriendelijk om ons te willen helpen met het zoeken naar een verblijfplaats. We zijn hen zeer dankbaar voor hun advies en hulp! Ook dochter Iris kon ons allerlei dingen leren over Suriname. Zij liet ons foto's zien van haar reis naar Suriname waarbij ze allerlei plaatsen bezocht heeft. Dank u voor de ideeën!

Tips:
1 Zwem nooit in stilstaand water, er zitten teveel gevaarlijke beesten en parasieten in het water.
2 Ga ZEKER een keer naar het binnenland om de wilde dieren te zien.
3 Pas op voor slangen in het gras en loop hier altijd van weg.
4 De mieren zijn er zeer groot en venijnig als ze steken.
5 Zoek een eigen taxi-chauffeur deze zal je beschouwen als zijn eigen kind en je beschermen.
6 Als je een tocht door het woud doet zorg ervoor dat dit een begeleide tocht is en doe een lange broek aan.
7 Drink nooit stilstaand water, enkel gekookt stromend water(of gewoon dat water wat uit de kraan komt want daar is niets mis mee).
8 Eet zeker een keer Sauto! Dit is een soort soep dat je zelf samen kan stellen. Het is HEEL lekker!
9 Eten kan je kopen op de plaatselijke markten en is behoorlijk goedkoop.
10 Neem nooit iets mee naar België voor iemand die je in Suriname leert kennen. Je zit gegarandeerd 2 jaar in de gevangenis.
11 De politiek laat te wensen over, maar wij gaan daar geen last van hebben.
12 In een cel voor 4 zitten zeker 20 personen.
13 Als je seks hebt met een persoon controleer dan al vrijend of deze persoon geen uiterlijke kenmerken vertoont van een SOA(personen die willen weten waarop ze moeten letten kunnen mij hierover contacteren).
14 Pas op voor kaaimannen, ze worden tot 2 meter lang.
15 Cheetas zie je hier in het wild, maar ze vallen zelden een mens aan.
16 Opa=Nana, oma=Nani.
17 Voor elk soort familielid is er een specifieke naam. Schoonbroers worden gewoon als broers beschouwd.
18 Plas NOOIT in het water! Er zitten kleine beestjes die in de urinebuis kruipen.
19 In sommige waters mag je helemaal niet zwemmen, er zitten beestjes die je van binnenuit op eten.
20 Neem iets mee tegen de muskieten.
21 Blijf langer dan 3 weken en doe eerst een kleine trektocht door de jungle.
22 Als je op een bus wacht kan het zijn dat je 5 minuten moet wachten, soms ook 45 minuten.
23 Er zijn frieten te verkrijgen in Suriname!
24 Surinaamse studs denken dat we thuis een grote koffer hebben vol met euro's.
25 Kom nooit aan het jong van een kaaiman, de mama staat zo bij je en is zeer agressief.


Met andere woorden, we hebben dus veel advies gekregen. Mensen die verhalen willen horen uit Suriname nemen me maar eens mee op café. Tussen pot en pint zullen we het daar dan eens over hebben!

Het was weer een geslaagde avond waarvoor ik Paula en haar familie heel erg wil bedanken! Merci voor het lekkere eten en de gastvrijheid, we stellen het ten zeerste op prijs!!!!! We zien het helemaal zitten!

maandag 9 juli 2012

Op zoek naar een eindejaarsproject

Een aantal maanden geleden werd ons vertelt dat we in ons laatste jaar Graduaat Orthopedagogie een groepsproject moeten doen. We mochten zelf projectvoorstellen doen. Niet lang nagedacht natuurlijk en meteen besloten dat ik naar het buitenland wou. Beetje reizen, andere cultuur opsnuiven, mijn vakgebied leren kennen in een ander land,... Hoe meer ik erover nadacht hoe beter het idee werd! 

Probleem nummer 1: Ik ga op reis en ik neem mee...groepsgenoten! Dus ik op zoek naar mensen die mijn verlangen konden begrijpen en dit verlangen ook deelden. Hier heb ik gelukkig niet lang op moeten wachten, meteen stonden enkele klasgenoten klaar om mij te vergezellen op een of ander avontuur naar een of ander land. Lennart, Karolien, Romy en Stephanie werden meteen mijn metgezellen en collega-groepsgenoten!

Probleem nummer 2 dient zich aan: Naar welk land zullen we gaan? Het project Peru van afgelopen jaar hing nog, niemand zeker of dit nog een optie was voor het komende jaar. Andere landen zoeken dus! We zijn met z'n allen op zoek gegaan naar mensen die al ervaring hebben met buitenlandse projecten. Landen zoals Ghana, Kenia, Kaapstad, Roemenië, Nepal,... passeerden allemaal de revue. Geen van deze landen werd het! Karolien: "Mijne Sven gaat naar Suriname voor het werk binnenkort, daar praten ze Nederlands! Daar wil ik wel naartoe." CHECK! Iedereen van ons stond open voor een Surinaams avontuurtje! 

Probleem 3: Een organisatie vinden en een bijhorend project! Een aantal weken heen en weer gemail naar Suriname op zoek naar een organisatie die met ons willen samenwerken. Connecties gezocht en GEVONDEN! We kregen een bevestigende mail van Stichting Kennedy dat ze met ons in zee willen. Stichting Kennedy is een internaat voor doven en slechthorende dat opvang, onderwijs en begeleiding biedt aan kinderen tussen de 4 en 19 jaar. Er zitten op dit moment zo'n 33-tal kinderen op het internaat, zowel jongens als meisjes. De stichting stelde zelf een project voor, namelijk: de begeleiding helpen om een begeleidingsplan op te stellen voor kinderen die ongewenst gedrag stellen! 

Probleem nummer 4: DE SCHOOL! Nu we een project en organisatie gevonden hadden moest dit enkel nog goedgekeurd worden door onze school(VSPW Hasselt). Na ettelijke dagen op eieren lopen werd ons dan eindelijk medegedeeld dat ons project werd goedgekeurd mits we begeleiding vonden in Suriname zelf. Dit probleem hadden we gelukkig zelf al opgelost en dus was er geen probleem meer! Daarbij kregen we van de school nog een zesde groepsgenoot toegewezen, nl. Jara! We zijn er klaar voor!!!

NIETS STAAT ONS NOG IN DE WEG OM NAAR SURINAME TE GAAN!!! YEAH!!!